تزلزل و بی اعتمادی در اسرائیل
عباس مقتدایی نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره یک‌سالگی جنگ اسرائیل در غزه نوشت:
رژیم اسرائیل پس از یک سال کشتار بی‌امان در منطقه باید متوجه شده باشد که خشونت و جنایت پدیدآورنده امنیت در سرزمین‌های اشغالی نیست. واکنش‌های سرسختانه به اقدامات ترور و بمباران سران رژیم اسرائیل، نارضایتی‌ها در سرزمین‌های اشغالی را افزایش می‌دهد و موج جابه‌جایی‌های جمعیتی را در میان اسرائیلی‌ها گسترده کرده است. چنین رویدادی برخلاف تبلیغات مقامات سیاسی، فرماندهان و سخنگویان ارتش اسرائیل وضعیت اجتماعی در دل ساکنان نقاط شمالی و حتی مرکز سرزمین‌های اشغالی را ملتهب کرده است و گزارش رسانه‌های غربی بر مبنای مشاهدات میدانی و پیمایش‌های انجام شده، تزلزل و بی‌اعتمادی به دولت اسرائیل و احتمال مهاجرت دائمی اسرائیلی‌ها از سرزمین‌های اشغالی را بیش از هر زمانی بالا برده است.
هر سرزمینی که می‌خواهد آرامش داشته باشد، باید به الزاماتش توجه کند. ذات رژیم اشغالگر، تجاوز، غصب و نادیده گرفتن حقوق افرادی است که قرن‌ها در این سرزمین زندگی کرده‌اند. اگر قرار بود آنها به امنیت پایدار برسند، در دهه‌های گذشته چنین رخدادی پدید می‌آمد، اما واقعیت این است که چون اسرائیل بر مبنای نادیده گرفتن حق ساکنان بومی بنا شده است، بنابراین نمی‌تواند روی آسایش ببیند.
جنایت‌های اخیر حتی برای کسانی که شک داشتند و تا حدی از رژیم اشغالگر حمایت می‌کردند، این باور را پدید آورده است که کار اسرائیل بیهوده است و ساختمانی است که اسرائیل بر آب روان بنا می‌کند. چنین بنایی ناپایدار است. جریان تحولات در منطقه غرب آسیا و به‌طور کلی جهان بر این مبناست که باید جلوی خشونت، نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت گرفته شود.
جمهوری اسلامی ایران دراین‌خصوص بارها و بارها مبانی اصولی خود را اعلام کرده است که ساکنان این منطقه باید در یک فضای منطقی، آرام و با رای ساختار حکومتی و بنیان‌های سیاسی را پدید آورند. جمهوری اسلامی ایران همچنان بر این حرف خود ایستاده است و بارها این پیام را به شکل‌های مختلف داده است که ایران قدرتمند است و در عین حال اراده بر آرامش ساکنان منطقه دارد. این اسرائیل است که برهم‌زننده آرامش منطقه است و هیچ‌گاه براساس عقل و رفتار انسانی عمل نکرده است.
دولت اسرائیل باید بداند مشکل این رژیم در امنیت، همسایگانش نیست. مشکل اسرائیل این است که می‌خواهد با زور، قلدری و تجاوز به چیزهایی دست یابند که دست‌نیافتنی است. ایران به‌عنوان کشور منطقه همواره بر موضوع همکاری برای صلح و ایجاد نظم در منطقه پافشاری کرده است.
اسرائیل باید بداند که زبان زور اگرچه ممکن است به‌صورت مقطعی منافع آنها را تامین کند، اما این موفقیت پایدار نیست و شرایط شکننده‌ای دارد، به‌خصوص در شرایط فعلی دولت اسرائیل می‌داند زورش نه‌تنها به گروه‌های مخالف نمی‌رسد بلکه نمی‌تواند به تقابل با همه دنیا برخیزد؛ جمهوری اسلامی ایران که جای خود را دارد و همواره بر حمایت از حقوق مردم فلسطین تاکید داشته است.
رژیم اسرائیل به تجربه باید دریافته باشد هر کنشی با واکنشی مواجه خواهد شد و منطقه پاسخ حملات موشکی، اقدامات ترور و بمباران‌ها را به‌نحو مقتضی خواهد داد. نیروهای مقاومت شکل گرفته در منطقه بر مبنای حق دفاع از خود و سرزمین‌هایشان با اسرائیل مقابله می‌کنند و جنگ‌افروزی اسرائیل درنهایت با خالی شدن شهرک‌های اسرائیلی دامن خود دولت اسرائیلی را خواهد گرفت. آیا دولت اسرائیل می‌خواهد بر شهر سایه‌ها و مناطق مسکونی خالی از نفوس حکومت کند؟
پدیده‌های آوارگی و مهاجرت معکوس آثار منفی طولانی‌مدتی بر زندگی ساکنان سرزمین‌های اشغالی خواهد گذاشت و دولت اسرائیل روی آرامش در این مناطق نخواهد دید. ناامنی‌های روانی ناشی از جنگ‌های طولانی‌مدت در ذهن جمعیت شهرک‌نشین‌های اسرائیل رسوب خواهد کرد و آنها ترجیح می‌دهند به نقاطی کوچ کنند که به‌صورت دوره‌ای در معرض آسیب‌های ناشی از جنگ‌افروزی‌های دولت اسرائیل نباشد.